Over mij 

Ik ben sinds 2005 werkzaam in een hoog risico beroep waarbij ik onregelmatige diensten, waaronder nachtdiensten, werkte. In de jaren daarna deed ik er ook nog “ even” een studie bij. Dit samen met een druk sociaal leven zorgde voor de eerste lichamelijke klachten in 2009. Ik kreeg namelijk last van buikkrampen, waar later door de artsen het label prikkelbaar darmsyndroom op werd geplakt. Je moet meer vezels eten, was het advies dat ik meekreeg.

Een jaar later kreeg ik tijdens de dienst hartklachten, althans dat dacht ik. Ik had vreselijke pijn in het gebied rondom mijn hart. Na de huisartsenpost gebeld te hebben, werd ik gevraagd om toch maar even snel langs te komen, want die klachten op mijn leeftijd hoorden er niet echt bij. De arts stelde gelukkig al snel vast dat er niets mis was met mijn hart, maar dat ik het syndroom van Tietze had, een ontsteking aan het borstkraakbeen. Niet ernstig, maar wel heel pijnlijk. Diclofenac mee en weer door.

Het jaar erna kreeg ik rugklachten. Nadat mijn nekwervels en ribben weer gekraakt waren door de manueel therapeut kon ik er weer even tegenaan. Tot ik in 2012 zo’n pijn in mijn onderrug kreeg, dat ik niet lang rechtop kon zitten. De oplettende manueel therapeut verwees mij naar een psychosomatische fysiotherapeut waar ik erachter kwam dat ik lichamelijk behoorlijk overspannen was. Mijn lichaam was in 2009 al begonnen met het geven van signalen, maar ik heb er gewoon niet naar geluisterd. Mijn motto was: “niet te lang ergens bij stilstaan en gewoon doorgaan”. Dat heeft mij jaren gediend, totdat het tegen mij ging werken.

Ik ben toen in aanraking gekomen met bewuste ademhaling. Ik leerde hierdoor meer in contact te komen met mijn lichaam en om echt te voelen. Ik kwam erachter dat ik toch wel wat shit had weggestopt. Ik ben een pittig, maar achteraf mooi, proces aangegaan van bewustwording en zelfontwikkeling. Ik ben zo dankbaar dat ik dit proces heb doorlopen en dat ik ben bijgestaan door een professional die mij geholpen heeft om meer te voelen en mezelf verder te ontwikkelen. Zo dankbaar, dat ik heb besloten om een opleiding tot stress & burn-out coach te volgen en de opleiding tot ademcoach. Ik wil graag voor een ander betekenen, wat die coach voor mij heeft betekend.